''έρμος ο ξετροχάρης''

φωτο : από το διαδίκτυο

Έναν Δον - Κιχώτη αναζητώ

στους ανεμόμυλους ξανά για να με βγάλει..

όχι πως θα κονταροχτυπηθώ με όπλα και με σφήνες..

μα με ένα λόγο πύρινο..που αγέρας ίσως να γενεί..

συνθέμελα τ' ανεμολόγια του ξετροχάρη να γυρίσει..

Οι Δον - Κιχώτες χάθηκαν του Μιχαήλ Θερβάντες..

τους καταπίνει η απελπισία των καιρών..

έρμοι οι ανεμόμυλοι πιστά τους καρτερούνε..

μιλούν..ξεσπούν ..καυτηριάζουν ..χαίρονται..αγαπούν..

δηλώνουνε άνθρωποι ευάλωτοι..

και κουβαλούν πα στο πετσί τραύματα και πληγές.. 

γυρνούν στα στενοσόκακα τα παλαιά..λημέρια αξιών...

η ούγια τους εξέφτισε..μαντάρισμα γυρεύει..

ή μήπως πάλι ψάχνουν χίμαιρες και χάνονται σ' αυτές ? 

Μπαίνω μες στην παρέα τους..

κινώ να βρω τη γη που τους κρατεί..να την ξαναφιλήσω..

μονολογώ..παραμιλώ..θα σταματήσει αυτό το ξέφτισμα..

θα τελειώσει στο ξεδίπλωμα ετούτο το κουβάρι..

της φτώχειας της πνευματικής..της απαξίας το κουβάρι...

Μια χαραμάδα φως θα μπει και πάλι απ' το παράθυρο..

θα 'ρθει και θα τρυπώσει στα θαμπά..

θα τα φωτοσκιάσει τα άσχημα..

κάπου εγκυμονεί η εποχή κάτι καινούριο να γεννήσει..

αργεί..δύσκολη μοιάζει η γέννα αυτή..

μα είναι γραμμένο απ' τα παλιά..εις τους πυργόμυλους

στους πάπυρους..στα ημερολόγια..στα χαρτιά

η κάθε γέννα η νια..να αλέθει ελπίδα..προσδοκία ..

προσμονή..

 

''έρμος ο ξετροχάρης'' - Σοφίας Θεοδοσιάδη.

,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,