'' δόλιχοι δρόμοι''

by Edward Hopper

Είδα ένα βράδυ ένα όνειρο

από τα έγκατα εφύτρωναν γήλοφοι και χορτάρια

μα ένας δράκος στέκονταν στην κορυφή

εβούλιαζε τους γήλοφους..έκαιγε τα χορτάρια

και απόμενα στην άκρη τους..βουλιάζοντας στους βάλτους..

υψώνονταν μπροστά μου ευθύς οι τύμβοι της ψυχής..

της γης το πνεύμα απλώνονταν στα πόδια μου ..

ζητούσανε να τους διαβώ..ξυπόλητη κι ας ήμουν..

να εξηγήσω εθέλησα  το 'ονειρο

μη μένει βαλτωμένη η ψυχή

στης νύχτας του ονείρου μου τα δίχτυα..

Ένα τραγούδι αρχίνισα  στον ύπνο μου

για να ξορκίσω το κακό..τον πόνο μου να διώξω

μου το 'μαθεν η μάνα μου πατρίδα να υφαίνω..

''πέρνα σαϊτα μου καλή μετάξι να ν' το υφάδι

και ύφανε στον αργαλειό τους γήλοφους τους τύμβους

στήστους ξανά απ' την αρχή..να μην τους ονειρεύομαι

στης ενδοχώρας μου ανάγλυφοι να φανερώνονται τις χαραυγές

κι αν μοιάζουν δόλιχοι οι δρόμοι τους

έχουν κρυμμένα μες στο χώμα τους

λείψανα αγιασμένα''..

 

 '' δόλιχοι δρόμοι'' - Σοφίας Θεοδοσιάδη..

,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,