''ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ''

φωτο: από το διαδίκτυο

''αγαπημένε''

''Η συγχορδία πένθιμη στον αποχωρισμό..

μ' έχρισε αχθοφόρο σου..

της μελαγχολίας το πένθος μου

στους ώμους μου γερά να κουβαλάω..

το εγχείρημα επίπονο και βασανιστικό

ξυπόλητη να περπατώ στο καθαρτήριο..

και τη ζωή εν τάφω σου ν' αποδεχτώ

και με τη γνώση τούτη τη σοφή

στον κόσμο να πλανιέμαι..

μα ήταν ο τίτλος μου βαρύς..

τα δώρατα του πένθους λιγοστά

καθένας κλαίει μονάχος και θρηνεί εγωιστικά 

για το δικό του το νεκρό..

κι ας είν' οι τάφοι και μυριάδες εκεί έξω..

Τα κρυφά δώρα του πένθους είν' κολώνες δωρικές

 έδωσα όρκο να τις συντηρώ..

μέσα από τη σιωπή μου να πενθώ

να μην αφήνομαι στα δίχτυα της

πένθους αράχνης που τυλίγει τη ζωή..

κι ύστερα ερχόταν η βροχή

εξέπλενε τη λύπη τη βαθιά μου..

το κλάμα ενός μωρού παιδιού

που διαπερνά το παραθύρι μου

το κελαηδητό ενός πουλιού την Άνοιξη

οι αγκαλιές ζεστές των βλασταριών

που άφησες ενθύμια στη Γης..δώρα ακριβά

το μάτι που μου κλείνει ανελέητα η ζωή

νικούν το Θάνατο..

ανθίζουν τη ζωή απ' την αρχή της''.

''ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ'' - Σοφίας Θεοδοσιάδη..

,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,