''Στο θεωρείο της ψυχής''

φωτο :από το διαδίκτυο

Συνάντησα ανθρώπους που με μάγεψαν..ίσως επιθυμία μου διακαής  να μαγευτώ..για να 'χω ένα λόγο να υπάρχω..Ανάγκη μου εσωτερική να τους τοποθετήσω αψηλά..για να 'χω ένα λόγο να με οδηγεί..τη σκάλα ν' ανεβαίνω..μα εκείνοι επαθαίναν ίλιγγο εκεί εις τ' αψηλά.  Οι βασανιστικές οι εσωτερικές μου οι φωνές μου το μηνάγανε ανηλεώς..πως δεν υπάρχουνε άνθρωποι που επιθυμούν να σώσεις..γιατί δεν ψάχνουν να σωθούν..παρά την πεινασμένη τους ψυχή αναζητούν για να χορτάσουν.. Εγωισμοί..μικρότητες και πάθη.. όλα στη βάση του ανεκπλήρωτου εγώ..ενός εγώ που δεν το 'χε σκοπό να εξελίσσεται ..να κυνηγά το τέλειον με όποιο κάθε κόστος.

Στο θεωρείο της ψυχής..ανέβηκα..εστάθηκα..εκοίταξα..απέραντη η θωριά μου..φοβήθηκα..είμαι από αίμα σάρκα και οστά..μονάχα εσύ είσαι άυλος Θεέ..και πως να σ' ανταμώσω..κι όταν το οικοδόμημα της ουτοπίας μου κατέρρευσε..κοίταξα γύρω μου ένα πρωινό.. κοίταξα την αλήθεια τους..των ανθρώπων την αλήθεια τους και ψέμα μου φαινόταν..δεν άντεχα να βλέπω την κατάντια τους ..να τρέχουνε για να πιαστούν..από όπου βρουν ..αρκεί να 'ναι δεμένοι από κάπου..Άνθρωποι ενδεδυμένοι ευπρεπώς..ουχί και αναλόγως   εσωτερικώς.. κάναν εκπτώσεις εξωφρενικές..κι εκεί που φτύναν  προσκυνήσαν. Μιλούσανε για φιλοσοφία..για ποίηση..για μακρινά ταξίδια ναυτικά..που δεν τα εχώραε ο νους..στου θαυμασμού τη χώρα..

Οποία ουτοπία! Ω!..πόσο λυπήθηκα σαν έβλεπα την κατρακύλα τους ..γιατί δεν άντεχαν τη μοναξιά ..εδάκρυσαν τα μάτια μου καθώς εκοίταγα να σέρνονται.. πίσω από λόγια ανούσια..και άδειες καλημέρες. Κι αν με ρωτήσεις να σου πω..τι είναι εκείνο που με λύπησε απ' όλα πιότερο εμέ?

Είναι η ώρα που ξεσκίστηκε η φασκιά..κρέμονταν σαν κουρέλια καταγής και τα κορδόνια..Μα δε λυγοψυχώ..δε σκιάζομαι..γιατί συνάντησα στο διάβα μου κι ''Ανθρώπους'' γνήσιους απλώς..Αν γράψω κάποτε ένα παραμύθι αληθινό βγαλμένο απ' της ζωής μου τα κιτάπια..εκεί μέσα θα αναγνωρίσετε ήρωες που γνωρίσατε κι εσείς..γιατί οι άνθρωποι στην οικουμένη όλοι μοιάζουν.. Περιπατητής..μοναχικός και αγνωστικιστής μες στο ταξίδι της ζωής κι ερευνητής των όμορφων ψυχών τολμάω ακόμα να δηλώνω..

 Δοκίμιον Λυρικόν'' -  Σοφίας Θεοδοσιάδη

,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,