''με άρωμα φιλύρας''

art : Laura Makabresku

 

Έρχονταν μες τον ύπνο μου οι στιγμές..

ονείρων τα μηνύματα..αυτοπαγίδευσης στιγμές

που επιθυμούσα να επιστρέφω.

στον ίσκιο τους να χάνομαι

στους δρόμους της πολιτείας με τις φλαμουριές

να 'χω οδηγό τον αστρογεμιστό ουρανό

τις νύχτες στα παλιά μου τα λημέρια να με βγάνει..

μέσα σε ξάστερες βραδιές..σε διαδρομές μοναχικές

ένα κλαράκι μιας φιλύρας να κρατώ

να 'ναι το άρωμα όπως τότες απαλό

τον πόθο μου για σε ν' αρωματίζει..

Σου γράφω πάλι απόψε..να με συμπαθάς

δεν ξέρω αν θα ιδώ το δάσος μας που νοσταλγώ

κάτω απ' τις γλυκόχροες φλαμουριές 

την άφθορη αγάπη μας να τραγουδούν οι φυλλωσιές..

με άρωμα φιλύρας λέξεις σου ταχυδρομώ

πάει καιρός στον ύπνο μου που δεν εφανερώθης

τις λέξεις μεγαλώνω..τις πλαταίνω..γίνονται αγκαλιές

για να χωρούνε συναισθήματα

να εγκλωβίζουνε τ' αρώματα..δε διαρκούν για πάντα..

περάσανε οι Άνοιξες..της νιότης μας τα άνθια

ήρθαν Χειμώνες στα μαλλιά..εκρύφθη το φεγγάρι

κι είναι στιγμές..μα τι στιγμές

αμέτρητα τα σούρουπα τα χνάρια σου που ψάχνω..

της ''εξορίας'' πήρες το δρόμο  μιαν αυγή

στης θύμησης με βλέπω να δακρύζω..

 

''με άρωμα φιλύρας'' - Σοφίας Θεοδοσιάδη.

,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,