''καράβια είν' τα λόγια μας''''

φωτο : από το διαδίκτυο

Μες στο παλιό τ' αραξοβόλι της των λογισμών

η κόρη επέστρεφε μονάχη  στην ακτή

έλυνε κόμπους ναυτικούς..

τις σκέψεις ελευθέρωνε στου κάβου το σχοινί της..

μην τις βουλιάξει η θάλασσα στα άπατα

τσακίσουν τα καράβια της..βοριάδες τραμουντάνες

Και τι θαρρείς!

Καράβια είναι τα λόγια μας..καράβια είν' οι σκέψεις

λιμνάζουνε τα λόγια τ' αταξίδευτα..

καράβια γίνουνται σαν ταξιδεύουνε

σε πεινασμένων γειτονιές..κάμαρες ξεχασμένων

γιατρεύουνε καημούς ανομολόγητους

σκορπούν παρηγορία..

διώχνουν τα θυμωμένα Καλοκαίρια τους

ντύνουν τις γυμνωμένες τις ψυχές

σαν τις ταχυδρομείς με το νερό

ποτίζουνε..ριζώνουνε στη λίμνη της καρδιάς τους..

η ενσυναίσθηση..το μοίρασμα

είναι η συμπόνοια κι όχι η λύπηση βοτάνι μαγικό..

στων συνανθρώπων στο λιβάδι η μαγεία..

''καράβια είν' τα λόγια μας'' - Σοφίας Θεοδοσιάδη.

,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,