Andrzej Malinowski

Υπόγεια ρεύματα με πλάνεψαν

με ταξιδέψαν και με βγάλανε σε μακρινό γυαλό

στο ονείρεμα..αφέθηκα μες στα γαλαζοπράσινα νερά...

θέλησα βράχος να γενώ στην άκρια της θάλασσας

να σκάει το κύμα να δροσίζομαι..

να βρέχεται ως τα μέσα η ψυχή μου..

μ' απ' την πολλήν αλμύρα που με κέρασε

μου έκαψε τα σωθικά

έγινα πέτρωμα στην έρημη ακτή..

βράχια αθέατα βουλιάξανε στα μέσα μου

και από τότες και μετά αντέχω τους Χειμώνες..

αυτός ο βράχος μέσα μου

μονάχος μέσα στη σιωπή με κατοικεί

έρχονται οι γλάροι και του κάνουν συντροφιά

επάψαν να περνούν αποδημητικά πουλιά

δε χτίζουν τις φωλιές τους..

μον' στα κουφάρια που άνοιξαν τα αφρισμένα κύματα..

κρύβονται..........

γεννάνε μυστικά τα βράδια οι Αλκυόνες..

είναι παρήγορη η σκέψη όσο να πεις

να σου εμπιστεύεται τα αυγά της μια Αλκυόνα..

φέρνει μαζί παράταιρα..μικρή μικρή την Άνοιξη

τα πετρωμένα τα κομμάτια μου βουλιάζει στο βυθό

επίορκος γίνομαι της αντοχής..

φορώ κατάσαρκα το ονείρεμα

ξαναγεννιέμαι πα στο βράχο Αλκυόνα..

''βράχια αθέατα'' - Σοφίας Θεοδοσιάδη

,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,