''ροπές αλήθειας''

φωτο : από το διαδίκτυο

Ανηφορίζοντας..

ορέων σκιάσεις σ' άγιους στοχασμούς καλούν

να συλλογάσαι ..μη χαρίζεσαι..να μη λυγοψυχάσαι

καθώς..σε μουχλιασμένες παλιοκαιρινές συνήθειες

οι ματαιοδιψείς..οι ολίγοι..οι διακονεύοντες 

βραβεία κρατικά εκλιπαρώντες..

σαρακοφαγωμένοι θε να σέπονται 

σ' ανήλιαγα σοκάκια λοιδορώντες..

ο απλός λαός..ο σπουδαγμένος της ζωής..

της αληθινής φιλοσοφίας ο ταγός

θα γεύεται τους σπόρους της..

τα αποτυπώματα με τ' ακροδάχτυλα θα ακουμπά

τα δροσερά θα λούζεται σταλάγματα της φύσης.

Ροπές αλήθειας εκτοξεύει το μελάνι σου..

παρωχημένοι άνθρωποι..

εκπρόσωποι βραβειολαγνείας εποχής..

εις το Ναδίρ το ''αίεν αριστεύειν''

δεν κοινωνούνε πια την εμορφάδα της..

της φωτεινότητας πολέμιοι εν αγνοία

δεν τραγουδούν για την αγάπη τους

που λούζεται στη λίμνη του Γουαδαλκιβιρ

το κλάμα δεν ακούνε του μωρού παιδιού..

το παραθύρι δεν αφήνουν ανοιχτό

να τους ανθίζουν γιασεμιά στους στέρφους κόρφους..

τυφλοί γυρνούνε εις το δάσος..εις το σκότος..εις τα νέφη

δε συναντούνε μαργαρίτες..

της ειμαρμένης των στενή η ατραπός..

 

''ροπές αλήθειας'' - Σοφίας Θεοδοσιάδη

,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,