Για τα Μουσικά Ταξίδια ...του Νου....

“Καμιά φορά τα βράδια, ιδιαίτερα όταν βρέχει, ο νους μου ταξιδεύει - πιο συχνά στα παιδικά μου χρόνια. Και τότε ξεπροβάλλει ο καθηγητής του βιολιού. Φορούσε μια ξεθωριασμένη ρεντικότα και μια περούκα μαδημένη – γελούσαμε μαζί του. Αλλά όταν μετά το μάθημα έμπαινε η μητέρα στην κάμαρα (για χάρη της ίσως) έπαιζε κάτι διαφορετικό – μια μελωδία ήρεμη και σοβαρή που μας έκανε να σοβαρευόμαστε κι εμείς άξαφνα, σα να μαντεύαμε αόριστα ότι στο βάθος η μουσική δεν είναι πάθος ή όνειρο, νοσταλγία ή ρεμβασμός / αλλά μια άλλη δικαιοσύνη' (“Η μουσική').

Τάσος ΛΕΙΒΑΔΙΤΗς..
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
Αφιερωμένο σε όλους εσάς...που μουσικά ταξιδεύετε...που η Μουσική σας αγγίζει....σας γαληνεύει...μα περισσότερο μεταλάσσει τον ψυχικό σας κόσμο...και σας δείχνει καλύτερους δρόμους...
Γιατί έχει μεγάλη δύναμη...
Αφιερωμένο εξαιρετικά...στο γυιό μου...που παιδί εγώ μιας οικογένειας ...με λίγες οικονομικές δυνατότητες στα παιδικά μου χρόνια...δεν ευτύχησα να έχω δασκάλους στη μουσική...κι ας δίψαγε η ψυχή μου...μα το όνειρό μου δεν χάθηκε αυτό ...καθώς μεγάλη πια ...ψήγματα μουσικής με ένα ακκορντεόν επήρα...μα στα βάθη αυτής της Μουσικής με εμύησε...παιδί αυτό.. που καλύτερες συνθήκες...και ταλέντο...και τρυφερή ευαισθησία στη Μουσικές...και στους ανθρώπους είχε...
Άλλη ματιά στα πράγματα ...πάντα η Μουσική προσδίδει...
Μεγάλη τύχη στη ζωή ...δεν είναι αυτή με τα λεφτά που θα αποχτήσεις...μα αν τα κατάφερες καλά με τους ανθρώπους σου και με τα παιδιά εσύ να '''κοινωνήσεις'''.
Γιατί η ζωή είναι ένα τριαντάφυλλο...που λέει το τραγούδι που παρακάτω σας αφιερώνω...με αγάπη !!!
Σοφία Θεοδοσιάδη
`