Η Πεταλούδα Ψυχή.

  Ήταν ένας σοφός δάσκαλος και ένας μαθητής του . Επειδή τα πάντα που έλεγε στον μαθητή του ήταν τόσο σοφά θέλησε ο μαθητής να πειράξει τον δάσκαλό του και να τον πιάσει αδιάβαστο κάπου .
Σκέφτηκε λοιπόν να πιάσει μια πεταλούδα με το χέρι του και να ρωτήσει τον δάσκαλό του τι κρατούσε και αν αυτό που είχε μέσα στον καρπό του ήταν ζωντανό ή νεκρό .
 Ήξερε επίσης ο μαθητής ότι ο δάσκαλός του εύκολα θα εύρισκε την πεταλούδα αλλά αν ο δάσκαλός του απαντούσε ότι ήταν ζωντανή τότε θα έσφιγγε το χέρι του και θα σκότωνε την πεταλούδα για να του αποδείξει ότι δεν ήταν και τόσο σοφός .
Έπιασε λοιπόν μια πεταλούδα και αφού την έκλεισε στον καρπό του ρώτησε τον δάσκαλό του .
Δάσκαλε τι κρατώ στο χέρι μου ;
Την ψυχή σου κρατάς νεαρέ μου.
Σκέφτεται ο μαθητής ότι ο δάσκαλός του έχει δίκιο . Η πεταλούδα είναι μια ψυχή που θα μπορούσε να είναι και η δική του
. Λοιπόν δάσκαλε , συνεχίζει ο μαθητής , είναι η ψυχή μου και τι είναι ζωντανή ή νεκρή; ξαναρωτά ο μαθητής .
Απαντά ο σοφός δάσκαλος λέγοντας:
Από το χέρι σου εξαρτάται.....!
Άρα η τύχη της ψυχής μας εξαρτάται αποκλειστικά από εμάς τους ίδιους . Διότι την σωτηρία της , την κρατάμε στο χέρι μας.......
Η σωτηρία εξαρτάται από εμάς . (Όμηρος από Μ. Ασία) .
💕💕💕💕💕💕

H ιστορία ομοιάζει με την παρακάτω:
Πολύ παλιά, σε μια μικρή πόλη, ζούσε ένας Γκουρού με τους μαθητές του. Μια φορά ο πιο ικανός μαθητής σκέφτηκε:

Υπάρχει άραγε ερώτηση στην οποία δε θα μπορούσε να απαντήσει ο δάσκαλός μας .

Έπειτα πήγε στο λιβάδι και αιχμαλώτισε μια πεταλούδα. Την κρατούσε μέσα σε μισοσφιγμένη γροθιά του και μειδιώντας πλησίασε τον δάσκαλό του:

- Δάσκαλε, κρατάω μια πεταλούδα, μπορείτε να μου πείτε αν είναι ζωντανή ή νεκρή;

Ήταν έτοιμος να σφίξει τη γροθιά του ή να αφήσει την πεταλούδα αναλόγως με την απάντηση του Δασκάλου του . Όμως ο Δάσκαλος είπε:

- Η απάντηση είναι στο χέρι σου .
💕💕💕💕💕💕
ΠΗΓΗ : Μετρον Αριστον.gr
<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<
Σίγουρα το παραμύθι που μας '''πούλησαν''' από τα παιδικά μας χρόνια
δεν είχε το αίσιο τέλος....που όλοι περιμένουμε...σε κάθε παραμύθι...
Επειδή αγαπητοί μου φίλοι δεν ζούμε μόνοι σ'αυτήν τη γη....
Επειδή χρόνια '''βαυκαλιζόμαστε'''ότι είμαστε...ο καλύτερος λαός σ' αυτόν τον κόσμο......
Επειδή...μπροστά στα φοβερά αδιέξοδα που βρισκόμαστε...πρέπει να βρούμε λύσεις...
Είναι καιρός να '''ξεκαβαλήσουμε''''από το καλάμι...που χρόνια τώρα '''εγινε απαραίτητο''''για την έξωθεν καλή μαρτυρία της ζωής μας....
Χάσαμε την ''''ψυχή''' μας...το μόνο στοιχείο μας...που δεν μπορούσε να το ελέγξει κανείς.....κι όμως το ήλεγξαν..
Παρέδωσαν την ψυχή τους...πολλοί....στον νεοπλουτισμό...και σήμερα '''κατάντησαν''' 'νεόπτωχοι....
Κι όχι ''''νεόπτωχοι μόνον  στην τσέπη'''' μα και στο μυαλό...
Η αγωνία μου ...είναι ίδια ...ολόιδια με την δική σας....
Κάποιος πρέπει να μας τραβήξει το ''''αυτί''''....να ξανασκεφτούμε....υγιώς....
ΌΠΩς λέει και η παραπάνω ιστορία...την ψυχή μας την κρατούμε στα χέρια μας.....
Προλαβαίνουμε να γλιτώσουμε ''''αξιοπρεπώς''''
Ας αποφασίσουμε...ας εμπεδώσουμε την κατάστασή μας...μην αεροβατούμε...κι ας σώσουμε...την ψυχή ...που είναι η αληθινή πλευρά της ζωής....
Τις σκέψεις μου μοιράζομαι μαζί σας...
Σοφία Θεοδοσιάδη.

,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,