Μικρές - Γλυκές - Τρυφερές....''''Πολυτέλειες''''......

Έτσι είμαι εγώ..έμαθα πάντοτε σαν γρήγορο..πολύστροφο μιας μηχανής..
 τα ''γκάζια'' να πατάω..να τρέχω..να προλάβω τη ζωή..
μα ήτανε κάποιες στιγμές..που η μηχανή μου ζήταγε...
στο ρελαντί της να δουλέψει..
το μαθα αυτό..να κατεβάζω τις ταχύτητες..
στης καθημερινότητας..τους ξέφρενους ρυθμούς..
Λάτρης εδήλωνα ανέκαθεν.. των ανοιχτών των θαλασσών......
των ταξιδιών...εκείνων των αληθινών ..μα και του νου...
τα ύδατα εκείνα τα λιμνάζοντα πάντα να προσπερνώ..
Μα τα '''ταξίδια'''αναζητούν και απάνεμα λιμάνια....
Οι σταθμοί...μικροί ή μεγάλοι....αναζωογονούν....
βάζουνε μπρος στις μηχανές...
για άγνωρα ...πιο δυνατά ταξίδια.....
...έρχονται μέρες...βράδια....που αναζητώ....
τις  στενοχώριες μου , το  άγχος μου  και τα προβλήματά μου  ...
 και που δεν λείπουνε....σχεδόν ποτέ....να τα παραμερίσω..
γιατί ξέρω πως πάντα ...εκεί έξω... υπάρχουν άνθρωποι που έχουν
και  χειρότερα προβλήματα από τα δικά μου ....
Και το λέω μετά λόγου γνώσεως...γιατί η συγκεκριμένη εγώ...
μόνο ανυποψίαστη δεν είμαι από πίκρες...
 Οι δυσκολίες της ζωής μου έμαθαν , να βασίζομαι και να στηρίζομαι  στον εαυτό μου.
Ο εαυτός μας είναι ο μόνος αληθινός- φίλος στη ζωή μας....που θα
μας προδώσει...ελάχιστες στιγμές......
Οποιαδήποτε άλλη εξάρτηση σε καταδικάζει σε ανελευθερία ,σε κάνει να μην ενεργείς αυτόβουλα...παύεις να είσαι ο εαυτός σου...
και γίνεσαι βάρος ...στην ψυχή των άλλων....

Όταν ο χρόνος μου το επιτρέπει ...και η καλή μου ψυχική διάθεση...
χαρίζω...στιγμές πολυτέλειας..αν έτσι μπορώ να το πω.. στον εαυτό μου.
Μην φανταστείτε.....πολυέξοδες...πανάκριβες απολαύσεις....
Μικρά '''δώρα''''μικρές ....ανθρώπινες στιγμές χαλάρωσης....
Τα μικρά δώρα ...που κανένας άλλος δεν μπορεί να μου χαρίσει....
Και ναι φίλοι μου αγαπητοί...
για μένα..''' πολυτέλεια''' είναι να απολαμβάνω κάθε στιγμή
ηρεμίας και χαλάρωσης...στη θάλασσα.....στη φύση...στο σπίτι μου..

'''Πολυτέλεια'' είναι  ένα ποτήρι παγωμένο κρασί,
να ''αφήνομαι''' σ'  ένα χαλαρωτικό αφρόλουτρο,
δημιουργώντας  μια ατμόσφαιρα ....μαγείας,
ανάβοντας τα αγαπημένα μου αρωματικά κεριά  ...και βάζοντας ...
την αγαπημένη μου μουσική... απαλή ..ρομαντική και της αρεσκείας μου...καθώς αυτά σε καιρούς κρίσης ...είναι σχεδόν ανέξοδα...

Σήμερα ...αγαπημένη η Παρασκευή των εργαζομένων...καθώς έπεται το Σαββατοκύριακο ...προσφέρεται για χαλάρωση...
Μια μικρή  απόλαυση ...ένα δωράκι στον εαυτό μας...

Κι απολαμβάνεις πολύ περισσότερο την  ξεκούρασή  σου
απολαμβάνεις πολύ περισσότερο τη μοναξιά σου,
όταν τα έχεις βρει με τον εαυτό σου και έχεις επεξεργαστεί την απουσία ...των αγαπημένων σου προσώπων.....
Όταν δεν ψάχνεις τη χαρά....στις διαθέσεις των άλλων ....

Γιατί το μυστικό της προσωπικής μας ευτυχίας είναι
να  '''ζευγαρώνουμε'''' πρώτα καλά με  τους εαυτούς μας
πριν  αναζητήσουμε ..να ακουμπήσουμε την ψυχή μας... σ''έναν άλλον άνθρωπο!
Όταν έχεις γεμίσει μέσα σου....έχεις ήδη...αποδράσει.....από την μιζέρια της πληκτικής ίσως καθημερινότητας.....κι έτσι δεν κινδυνεύεις ...να '''τυλιχτείς '''πάνω του.... και να σφίγγεις τον βρόγχο στο λαιμό του..

Το μυστικό είναι να χαίρεσαι με τα λίγα...τα απλά ..τα ασήμαντα...
να καλοδέχεσαι όσα έρχονται...που φορές -φορές φαντάζουν αβάσταχτα....κι όμως τα αντέχεις.....
να μην γίνεσαι αχάριστος ...γιατί η ζωή είναι μοναδική για τον καθένα.
Να αγαπάς...τον εαυτό σου με όλα του τα λάθη...
Γιατί για  να δώσεις  χαρά πρέπει να μπορείς να χαμογελάς εσύ πρωτίστως....
Για να υπάρχεις  και να δίνεις τα παραπάνω πρέπει να είσαι  εσύ καλά μέσα σου...γερός στο σώμα και στο νου...

Το  σώμα μας θέλει φροντίδα ...καθώς και η ψυχή...
αλλιώς θα είσαι ακόλουθος...  των άλλων... θα σέρνεσαι πίσω από καταστάσεις και βάρος ίσως στους γύρω σου....
( Κείμενο - Σοφία Θεοδοσιάδη )
...................................................................................................................................................................