Εσύ γι αυτό το πάθος σου για την ζωή...με όλες της τις ομορφιές...και την ασχήμια ...μα και την ματαιοδοξία.... να θες να τους μιλήσεις ..κι αυτοί μέσα απ' τις λέξεις σου αυτές να προσπαθούν ''καταχτητές'' να γίνουν ..και ωσάν άκριτοι κριτές και τη δική σου τη ζωή...να προσπαθούν να την λεηλατήσουν....
Μα η φαντασία μου συχνά ...τα όνειρα που η ψυχή κι ο νους μου πλάθει...τα συναισθήματα να πνίξουν δεν μπορούν...και τις ''λεηλασίες ''τους αυτές και δίχως κόπο τις καταπατούν...
Μακρινά ταξίδια ονειρεύομαι συχνά....μες στην δική μου την ψυχή και στις ψυχές των άλλων προσπαθώ να ταξιδέψω...
Δεν ξέρω καν και αν μπορώ και τη δική μου την ψυχή να περισώσω...
Διλήμματα μύρια μέσα μου ...πνευματικά και ηθικά...μα και της καθημερινότητας αυτής και της σκληρής πραγματικότητας με ταλανίζουν.....
Αμέτοχη ποτέ δεν έμεινα...τα μάτια μου..ποτέ δεν έκλεισα....μα ούτε και το βλέμμα μου το γύρισα αλλού...καθώς μες στα βιβλία μου τη λύτρωση να ψάχνω αναζητούσα....
Καθώς μες στις σελίδες τρέχουμε και μες στα λόγια των σοφών ,τους Παραδείσους κυνηγάμε...έρχονται και ξανάρχονται στο νου μου και στη σκέψη...τα λόγια αυτά του Μπόρχες τα σοφά ...τα απλά τα κατανοητά....που απλόχερα μας χάρισε και μοιράστηκε μαζί μας :
<< Πάντα φανταζόμουν τον Παράδεισο σαν μια Βιβλιοθήκη >>.
Γιατί ποιός μπόρεσε ποτέ και να ξεφύγει...και να μην ονειρευτεί...στις θαυμαστές σελίδες των γραπτών βιβλίων.... που σε άλλες ζωές μας παραπέμπουν....
Όχι ''αιθεροβάμονες''δεν είναι ...και δεν λογίζονται ,όσοι απ' το όνειρο των ιδεατών ζωών...στοιχεία ψάχνουν για να κλέψουν.....
Μοναδικότητα κι αν έχουν οι ζωές....μες στη καθημερνότητα να ανταπεξέλθουν όπως θέλουν δεν μπορούν....
Στην Τεχνη τρέχουν και στην Ποίηση ...στη Μουσική...στο διάβασμα...παρηγοριά να βρουν για να αντέχουν....
Είναι φορές που η ψυχή αυτή ...τον λήθαργό της δεν αντέχει...και σ' άλλα μονοπάτια περπατεί και μέσα από τα κείμενα και τα βιβλία τα σωστά τα λογοτεχνικά...τις όμορφες ...τις ζωτικές τις καταστάσεις και την ποικιλία της ζωής...προσπαθεί να απομυζήσει...και να καρπωθεί....
Πολλοί θα τρέξουν να σκεφτούν ...νοσταλγικές οι σκέψεις μου πως είναι....
Δεν είναι νοσταλγία η αναζήτηση της αληθινής ζωής ...ούτε του ''Παραδείσου''..
Προορισμός λογίζεται ...που μέσα μας βαθιά και κατοικεί...η αναζήτηση της βίωσης...
''Ζωής Παραδεισένιας''..μιας και Παράδεισοι αλλού και ούτε και υπάρχουν κατ' εμέ..και ίσως ιδιοτελώς και κάποιοι μας τους τάζουν....
Χορταριασμένες μέσα μου οι θύμησες και οι σκέψεις μου απ' τις σελίδες τις χρυσές....πολύτιμων αναγνωσμάτων παραμένουν...και με παρακινούν εσάς και να προτρέψω...με αγάπη να ''αγκαλιάζετε'''τα λόγια των ''Μεγάλων'''...γιατί σοφό το χάρισμα της σκέψης τους αυτής ...η φύση τους ενέπνευσε κι ούτε που ''τσιγκουνεύτηκαν...μαζί μας να το μοιραστούν...τα λόγια τους να κρύψουν....
Κείμενο-Σοφία Θεοδοσιάδη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου