Οι Ανθρωποι Που Δονούνται...

Μου αρέσουν οι άνθρωποι που "δονούνται"..
εκείνοι,που δεν χρειάζεται να τους "ταρακουνείς" συνέχεια..
και τους οποίους δεν πρέπει να τους λες να κάνουν τα πράγματα..
αλλά αντιθέτως..
γνωρίζουν πολύ καλά τι πρέπει να κάνουν και το κάνουν..
Μου αρέσουν οι άνθρωποι που "καλλιεργούν"..
τα όνειρα τους μέχρις ότου τα όνειρα γίνονται πραγματικότητα..
Μου αρέσουν οι άνθρωποι..
που είναι ικανοί να υποστούν τις συνέπειες των πράξεων τους..
εκείνοι που ριψοκινδυνεύουν το σίγουρο για το αβέβαιο..
εκείνοι που ξεφεύγουν από την λογική συμβουλή..
και αφήνονται τελείως στα χέρια του Παντοδύναμου..
Μου αρέσουν οι άνθρωποι..
που είναι δίκαιοι με τους άλλους και με τον εαυτό τους..
οι άνθρωποι που εκτιμούν την κάθε μέρα..
και τα πράγματα που έχουν στην ζωή τους..
οι άνθρωποι που ζουν χαρούμενα την κάθε στιγμή..
δίνοντας τον καλύτερο τους εαυτό, ευτυχισμένοι που ζουν..
που μπορούν να "χαρίσουν" χαμόγελα..
να προσφέρουν ένα χέρι βοήθειας και να βοηθήσουν γενναιόδωρα..
χωρίς να περιμένουν τίποτε σε αντάλλαγμα..
Μου αρέσουν οι άνθρωποι που είναι ικανοί να με κριτικάρουν ..
εποικοδομητικά και μπροστά μου..
χωρίς να με πληγώσουν..
Οι άνθρωποι που έχουν αίσθηση της δικαιοσύνης..
Αυτούς εγώ τους ονομάζω και τους επιλέγω για Φίλους!!
Mario Benedetti
✿¸.•*¨`*•
 Ο Benedetti γεννήθηκε στο Paso de los Toros στο τμήμα της Τακουαρεμπό να Brenno Benedetti .
Από το 1973 έως το 1985, όταν  έγινε στρατιωτική δικτατορία στην Ουρουγουάη ,  ο Benedetti έζησε στην εξορία, πρώτα στο  Μπουένος Άιρες . Στη συνέχεια μετέβη στην Λίμα στο Περού, όπου κρατήθηκε, απελάθηκε και στη συνέχεια  του δόθηκε αμνηστία.

Ο Benedetti επέστρεψε στην Ουρουγουάη Μάρτη του 1983 μετά την αποκατάσταση της δημοκρατίας, μοιράζοντας τον χρόνο του ανάμεσα στο Μοντεβιδέο και τη Μαδρίτη .Toυ χορηγήθηκε τιμής ένεκεν διδακτορικό από την de la República , την Ουρουγουάη, την Universidad de Alicante , Ισπανία και το Universidad de Valladolid , Ισπανία.
Το 1986 τιμήθηκε με το Βραβείο Γραμμάτων του Διεθνούς Βραβείου Botev .
Στις 7 Ιουνίου 2005, διορίστηκε ο αποδέκτης της Menéndez Pelayo Διεθνές Βραβείο .

 Η ποίησή του χρησιμοποιήθηκε επίσης στην Αργεντινή ταινία Η σκοτεινή πλευρά της καρδιάς (El Λάντο oscuro del Corazón), στο οποίο διάβασε μερικά από τα ποιήματά του στα γερμανικά το 1992.
Το 2006, ο Mario Benedetti υπέγραψαν μια αναφορά για την υποστήριξη της ανεξαρτησίας του Πουέρτο Ρίκο από την Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής .

Για την ποίηση και τα μυθιστορήματά του ο Benedetti είχε κερδίσει πολλά διεθνή βραβεία. La Tregua, δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά το 1960, έκτοτε έχει μεταφραστεί σε περισσότερες από 20 γλώσσες και έχει εμπνεύσει την εκεχειρία .
Πέθανε στο Μοντεβιδέο στις 17 Μαΐου του 2009
Ένα υπέροχο ποίημά του είναι :
Το Θραύσμα
Η ζωή μου ήταν σαν μια φάρσα....
............................................
<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<
Τίποτα στη ζωή κανενός ανθρώπου... που έχει οράματα...δεν γίνεται χωρίς θυσίες...
Όλοι οι λαοί ακριβώς το ίδιο '''ζητούμενο''' έχουμε...
Είναι παράδειγμα φωτεινό κάποιοι άνθρωποι ,που παρά τις ταλαιπωρίες τους παρέμειναν άνθρωποι,γλυκύτατοι,που δεν έγιναν θυμωμένοι άνθρωποι.
Και ναι φίλοι μου αγαπημένοι...
Απεχθάνομαι τους '''θυμωμένους ''' χωρίς ουσία ανθρώπους...που τρέχουν από δω κι από κει να εκδηλώσουν το θυμό τους...
Έχω εντοπίσει κι εδώ στο χώρο μας αυτό ,τέτοιους θυμωμένους ανθρώπους...
Σπεύδουν να εκφραστούν ,μόνο όταν το θέμα ...είναι για εκτόνωση των νεύρων τους..
Δεν αντέχουν την αγάπη ...το χάδι...το φοβούνται...δεν το διαχειρίζονται....
Πολλές φορές το σκέφτηκα.
Και κατέληξα στο συμπέρασμα :
Αχά'ι'δευτοι είναι μάτια μου.....λέω...άστους......αγάπη δεν πήραν...
Σκληρές καρδιές που μπερδεύουν τα θέματα ...τα πολιτικά... με τα προσωπικά ...
Τρελλαίνονται για χυδαιολογίες και το παίζουν έξυπνοι...
Ο'''δημιουργικός θυμός'''είναι προχώρημα...
Ο άλλος είναι καταστροφικός...
Δεν θα χάσουμε και τους εαυτούς μας...καταμεσίς της κρίσης !!!
Σοφία θεοδοσιάδη.