Ονειροπόλα Δειλινά !!!

Tα δειλινά πάντα με '''μάγευαν''' και πάντα με ηρεμούνε...
Μα ερχόταν ένας ''χείμαρος'''την ηρεμία αυτή να σπάσει....
Σκέψεις αμέτρητες...με πλημμυρίζουν  και σαν ένα ποτάμι ορμητικό...που ανυπόμονα κι ορμητικά κυλά....για να με παρασύρουν προσπαθούσαν και το πετυχαίναν.......
Είναι που τότε η νοσταλγία...επίσκεψη προτείνει να μου κάνει....
Και να της αρνηθώ και τώρα δεν μπορώ...κι οι φίλοι μου όλοι ξέρουνε...αδύναμη αυτό ...κάθε φορά με βρίσκει...
Της νοσταλγίας το συναίσθημα ..γλυκό και μελαγχολικό συνάμα...μην
τ'  αποφεύγεις...κι ας μπορείς...
Θα σε πληγώσει η νοσταλγία... και κομμάτια σκόρπια γύρω σου θα δεις,,,σαν θέλεις την παρέα της να επιλέξεις...
Μην τη φοβάσαι μάτια μου......για τα κομμάτια που σκορπά....γιατί δικά σου είναι...μαζί μ' αυτά πορεύεσαι και τα αγαπάς....να τα χα'ι'δέψεις ξέχασες...κι ας στο ζητούσαν...τόσο δυνατά κι επίμονα...
Τα έσπρωχνες...στην άκρη.. να τα  αποθηκεύσεις...μια και σπασμένα τα λογάριαζες...κι αυτά ξανά για να τα συγκολλήσεις δεν μπορούσες...
Μα ποιόν  ξεγέλαγες νομίζεις ?
Δικά σου ήταν...ολόκληρα κι ας έμοιαζαν απέξω πια φθαρμένα...
Μην ξεγιελιέσαι  κι απ' το φόβο σου..δειλιάσεις...βουτήξου τώρα δα στη '''νοσταλγία '''σου αυτή και '''αγκάλιασέ την  ....
Καινούργια δύναμη....γλυκά και γνώριμα τα μονοπάτια...που θα θελήσει  να σου στρώσει...κι ας λεν οι ποιητές πως '''αυτής''' τα μονοπάτια καταστρέφουν...
Κάθε '''γονάτισμα και κάθε μια καταστροφή...από το χέρι σου γλυκά θα σε κρατήσει...κι εμένα κλάμα σιωπηλό ...βουβό και γοερό...
λυτρωτικό συνάμα .......σ'ενα στρατί γεμάτο φως πια..... θα σε βγάλει...
Γιατί κατάλαβα καλά...πως και αυτή μια δύναμη....μια ώθηση να πω...μια ανάβάφτιση στα όνειρά σου.....θα επιχειρήσει και θα φέρει...και με τη δύναμη και με τη '''φόρα'''του μυαλού και της ψυχής....σε άλλα πιο σοφά και πιο καινούρια ...σε μονοπάτια που άφησες μισά και δεν περπάτησες.....και πάλι θα σε φέρει...
Μα να θυμάσαι και αυτά.....που δυο σπουδαίοι ποιητές...κατάλαβαν ...ορμήνεψαν και γράψαν.... που χρόνια τώρα..μαζί με τη γλυκειά ...δική σου νοσταλγία ..συνταξιδεύουν   δίπλα σου :
'Ω απέραντη νοσταλγία για κάτι που ποτέ δεν ζήσαμε κι όμως αυτό υπήρξε όλη η ζωή μας.. Τάσος Λειβαδίτης .
<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<
Να νοσταλγείς τον τόπο σου ζώντας στον τόπο σου, τίποτα δεν είναι πιο πικρό.   Γιώργος Σεφέρης .

( Κείμενο Ονειροπόλα Δειλινά - Σοφία Θεοδοσιάδη )