Στα Χρώματα τα πορφυρά....της Νύχτας πια τα Χρώματα η πόλη παραδίνεται...

Στα χρώματα τα πορφυρά....της νύχτας πια τα χρώματα η πόλη παραδίνεται...
Σαγηνεύει ....ονειρεύεται...γλυκά σωπαίνει...αφουγκράζεται...αλλάζει πρόσωπα...μάγισσα ντύνεται και μας '''μαγεύει'''.
Τα βράδια της τα '''μαγικά'''...του Φθινοπώρου...πάντα με έναν τρόπο ερωτικό'''' μας ταξιδεύουν...
Σε τόπους γνώριμους...πικρούς ή και γλυκούς...που να αποφύγουμε ...όσο κι αν προσπαθούμε...να αντισταθούμε δεν μπορούμε...
Δεν ξέρω ειλικρινά τι είναι αυτό....που η νύχτα τόσο δυνατή και με τα φωτισμένα σπίτια της...τους δρόμους της να λάμπουν μες στο θάμπος του φωτός....να ελευθερώνουμε τις σκέψεις μας μας οδηγεί...και ελεύθερα τα συναισθήματά μας να σκορπάμε.....
Περίεργα στ' αλήθεια της νύχτας τα παιχνίδια......
Ποτέ δεν πήραμε απάντηση για τα βαθιά μας συναισθήματα....που η μέρα ξημερώνοντας εθέλησε να τα φωτίσει τόσο δυνατά και να τα ξεθωριάσει....
Ρομαντική αν σας φαίνομαι...πρώτα τον εαυτό σας να ρωτήστε...και μην κρυφτείτε απ' αυτόν...και προσπαθήστε να του απαντήστε....
Αδύναμοι και δυνατοί....όσο κι αν τα απωθείτε....τα συναισθήματά σας τα κρυφά....έρχεται η νύχτα....και ζητά ....και αυτή θα σας ''''νικήσει''''.
Αυτή να λέει ψέμματα δεν έμαθε ποτέ της....
Κι έτσι νωρίς και θα σας ευχηθώ....''''όμορφο βράδυ ''''να περάστε...στα χρώματα τα πορφυρά ....της νύχτας να αφεθείτε....
( Σοφία Θεοδοσιάδη )
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,